
Links P.Mirckx (winkel in huishoudelijke waren)










Op de foto de bekende harmonicaspeler Japie Kelder.



Aan de korte Herengracht is nummer 19 en 20 weer een ontwerp van Jan Plas en nummer 23 is een ontwerp van de eveneens in Purmerend geboren architect J.J.P. Oud. Even verder, nummer 26 – 27 op de hoek met de Emmakade is in 1911 het door een rijksbouwmeester ontworpen postkantoor gebouwd. Aan de Emmakade prijkt nog het wapen van de toenmalige Rijksdienst voor Posterijen en Telegrafie. Hier zijn de nummers 19,20,21,22,23,24 en 26-27 weer gemeentemonumenten. (Bron: Jan Dekkers: “Van Kaatjessteeg tot Padjedijk, herkomst van de Purmerendse straatnamen”)




Dit werd dan ook een straat voor beter gesitueerden, die hier een perceel grond van de gemeente konden kopen. Vandaar de naam “Heerengracht”. In 1990 officieel veranderd in Herengracht. Zo werd nummer 5 ontworpen door gemeente architect Faber, 8 en 9 door de Purmerender Jan Plas, 14 onder architectuur van de Purmerendse Jan Stuijt in opdracht van H.C. Oud, 17 met de naam Maria en 18 genaamd Schoonoord eveneens door Jan Stuijt in opdracht van Frans Middelhoff Sr. De nummers 1,2,3,4,5,6,8,9,10-13,14,15,16,17,en 18 zijn gemeentelijke monumenten. (Bron: Jan Dekkers: “Van Kaatjessteeg tot Padjedijk, herkomst van de Purmerendse straatnamen”)


De enige school in Wormer in 1902 die ook door katholieke leerlingen werden bezocht. Gereformeerde kinderen bezochten de school in Wormerveer. Na de bouw van de tweed openbare school in 1921 ("school west") werd dit "school oost"genoemd.

In de tijd dat Wormer bruiste dankzij de vele beschuitbakkerijen stond in het dorp de alom bekende Beschuittoren die zijn klokken liet beieren als teken dat de bakkers hun oven mochten aanmaken en ’s avonds om 6 uur moesten doven om brand te voorkomen. Er stonden hoge boetes op overtreding van dit gebod. Wie de bouwmeester was van deze toren en wie de kosten heeft betaald, is niet bekend. De toren – gebouwd rond 1620- was gekroond met een prachtige spits uitlopend in een open lantaarn met daarboven een tulpenbol met windwijzer (een nimf met de hoorn des overvloed). Informatie Nederlands Bakkerijmuseum.


In de tijd dat Wormer bruiste dankzij de vele beschuitbakkerijen stond in het dorp de alom bekende Beschuittoren die zijn klokken liet beieren als teken dat de bakkers hun oven mochten aanmaken en ’s avonds om 6 uur moesten doven om brand te voorkomen. Er stonden hoge boetes op overtreding van dit gebod. Wie de bouwmeester was van deze toren en wie de kosten heeft betaald, is niet bekend. De toren – gebouwd rond 1620- was gekroond met een prachtige spits uitlopend in een open lantaarn met daarboven een tulpenbol met windwijzer (een nimf met de hoorn des overvloed). Informatie Nederlands Bakkerijmuseum.

Nederlandse Hervormde Kerk. Zaalkerk uit 1807 met houten torentje boven de westgevel. Zerkenvloer. Preekstoel, doophek, twee herenbanken, kerkbanken, twee koperen doopbogen, koperen lezenaar, koperen doopbekkenhouder (met bekken), drie koperen lichtkronen en vijfendertig koperen blakers, XVII. Scheepsmodel, XVIII. Twee klaviers orgel, in 1865 gemaakt door Flaes en Brünjes. Een steunbeer aan de zuidmuur van de kerk draagt een houten zonnewijzer. (informatie; http://www.reliwiki.nl/
