Korte terugblik, uit de krant van 6 mei 1953.
Daarna gaf spreker een terugblik en begon daarbij bij het in Landsmeer
gevestigde weeshuis, een zeer oudste instellingen daterende van 5
november 1688, ingesteld door Burgemeester en Vroedschap van
Landsmeer en Watergang. De gemiddelde leeftijd der mensen werd evenwel
steeds hoger en de laatste jaren waren er geen wezen in opgenomen.
Daarom werd in 1949 door het gemeentebestuur contact opgenomen met
het bestuur van het Weeshuis, om te zien wat er gedaan kon worden,
omdat de gang van zaken zo niet bevredigde. Aanvankelijk werd heel erg
eenvoudig geredeneerd. „Het zou mooi zijn, als we van het weeshuis ’n
rusthuis konden maken," Er moest een goed bouwmeester worden gezocht
en de heer Van Gogh was hier toen al reeds geen onbekende, waarom men
direct vertrouwen kreeg. In een van de volgende vergaderingen wees die
echter het oorspronkelijke plan van de hand, omdat het onuitvoerbaar was.
Toen kwam dit ontwerp. Een dubbel woonhuis, dat op Instorten stond, werd
goedkoop verkregen. Op 21 november 1949 werd de eerste stoot gegeven
en op 29 januari 1952 kon de aanbesteding plaats vinden. De Waterlandse
Aannemingsmaatschappij was met f 280.520, de laagste. N. Tabak uit
Amsterdam was voor 't sanitair de laagste, maar voor schilderwerk was het
weer een dorpsgenoot, de heer G. Damme. „We schrokken even", zo zei de
heer Post, „toen we het bedrag zagen, waarvoor hij inschreef, omdat het
zover lag onder de opvolgende. Maar de heer Damme beweerde, dat het
geen vergissing was en het is gebleken". Met alle kosten bijeen komt de
bouw van het rusthuis op ongeveer óp fl. 400.000. Spoedig werd het werk
aangevat en spreker herinnerde het zich nog als de dag van gisteren, dat
de eerste paal de grond inging. Op de plaats waar nu de grote kelder ligt,
scheen aan de bagger geen einde te komen." Toen volgde weer een
belangrijke datum: 18 juni

Korte terugblik, uit de krant van 6 mei 1953.
Daarna gaf spreker een terugblik en begon daarbij bij het in Landsmeer
gevestigde weeshuis, een zeer oudste instellingen daterende van 5
november 1688, ingesteld door Burgemeester en Vroedschap van
Landsmeer en Watergang. De gemiddelde leeftijd der mensen werd evenwel
steeds hoger en de laatste jaren waren er geen wezen in opgenomen.
Daarom werd in 1949 door het gemeentebestuur contact opgenomen met
het bestuur van het Weeshuis, om te zien wat er gedaan kon worden,
omdat de gang van zaken zo niet bevredigde. Aanvankelijk werd heel erg
eenvoudig geredeneerd. „Het zou mooi zijn, als we van het weeshuis ’n
rusthuis konden maken," Er moest een goed bouwmeester worden gezocht
en de heer Van Gogh was hier toen al reeds geen onbekende, waarom men
direct vertrouwen kreeg. In een van de volgende vergaderingen wees die
echter het oorspronkelijke plan van de hand, omdat het onuitvoerbaar was.
Toen kwam dit ontwerp. Een dubbel woonhuis, dat op Instorten stond, werd
goedkoop verkregen. Op 21 november 1949 werd de eerste stoot gegeven
en op 29 januari 1952 kon de aanbesteding plaats vinden. De Waterlandse
Aannemingsmaatschappij was met f 280.520, de laagste. N. Tabak uit
Amsterdam was voor 't sanitair de laagste, maar voor schilderwerk was het
weer een dorpsgenoot, de heer G. Damme. „We schrokken even", zo zei de
heer Post, „toen we het bedrag zagen, waarvoor hij inschreef, omdat het
zover lag onder de opvolgende. Maar de heer Damme beweerde, dat het
geen vergissing was en het is gebleken". Met alle kosten bijeen komt de
bouw van het rusthuis op ongeveer óp fl. 400.000. Spoedig werd het werk
aangevat en spreker herinnerde het zich nog als de dag van gisteren, dat
de eerste paal de grond inging. Op de plaats waar nu de grote kelder ligt,
scheen aan de bagger geen einde te komen." Toen volgde weer een
belangrijke datum: 18 juni

Korte terugblik, uit de krant van 6 mei 1953.
Daarna gaf spreker een terugblik en begon daarbij bij het in Landsmeer
gevestigde weeshuis, een zeer oudste instellingen daterende van 5
november 1688, ingesteld door Burgemeester en Vroedschap van
Landsmeer en Watergang. De gemiddelde leeftijd der mensen werd evenwel
steeds hoger en de laatste jaren waren er geen wezen in opgenomen.
Daarom werd in 1949 door het gemeentebestuur contact opgenomen met
het bestuur van het Weeshuis, om te zien wat er gedaan kon worden,
omdat de gang van zaken zo niet bevredigde. Aanvankelijk werd heel erg
eenvoudig geredeneerd. „Het zou mooi zijn, als we van het weeshuis ’n
rusthuis konden maken," Er moest een goed bouwmeester worden gezocht
en de heer Van Gogh was hier toen al reeds geen onbekende, waarom men
direct vertrouwen kreeg. In een van de volgende vergaderingen wees die
echter het oorspronkelijke plan van de hand, omdat het onuitvoerbaar was.
Toen kwam dit ontwerp. Een dubbel woonhuis, dat op Instorten stond, werd
goedkoop verkregen. Op 21 november 1949 werd de eerste stoot gegeven
en op 29 januari 1952 kon de aanbesteding plaats vinden. De Waterlandse
Aannemingsmaatschappij was met f 280.520, de laagste. N. Tabak uit
Amsterdam was voor 't sanitair de laagste, maar voor schilderwerk was het
weer een dorpsgenoot, de heer G. Damme. „We schrokken even", zo zei de
heer Post, „toen we het bedrag zagen, waarvoor hij inschreef, omdat het
zover lag onder de opvolgende. Maar de heer Damme beweerde, dat het
geen vergissing was en het is gebleken". Met alle kosten bijeen komt de
bouw van het rusthuis op ongeveer óp fl. 400.000. Spoedig werd het werk
aangevat en spreker herinnerde het zich nog als de dag van gisteren, dat
de eerste paal de grond inging. Op de plaats waar nu de grote kelder ligt,
scheen aan de bagger geen einde te komen." Toen volgde weer een
belangrijke datum: 18 juni

Korte terugblik, uit de krant van 6 mei 1953.
Daarna gaf spreker een terugblik en begon daarbij bij het in Landsmeer
gevestigde weeshuis, een zeer oudste instellingen daterende van 5
november 1688, ingesteld door Burgemeester en Vroedschap van
Landsmeer en Watergang. De gemiddelde leeftijd der mensen werd evenwel
steeds hoger en de laatste jaren waren er geen wezen in opgenomen.
Daarom werd in 1949 door het gemeentebestuur contact opgenomen met
het bestuur van het Weeshuis, om te zien wat er gedaan kon worden,
omdat de gang van zaken zo niet bevredigde. Aanvankelijk werd heel erg
eenvoudig geredeneerd. „Het zou mooi zijn, als we van het weeshuis ’n
rusthuis konden maken," Er moest een goed bouwmeester worden gezocht
en de heer Van Gogh was hier toen al reeds geen onbekende, waarom men
direct vertrouwen kreeg. In een van de volgende vergaderingen wees die
echter het oorspronkelijke plan van de hand, omdat het onuitvoerbaar was.
Toen kwam dit ontwerp. Een dubbel woonhuis, dat op Instorten stond, werd
goedkoop verkregen. Op 21 november 1949 werd de eerste stoot gegeven
en op 29 januari 1952 kon de aanbesteding plaats vinden. De Waterlandse
Aannemingsmaatschappij was met f 280.520, de laagste. N. Tabak uit
Amsterdam was voor 't sanitair de laagste, maar voor schilderwerk was het
weer een dorpsgenoot, de heer G. Damme. „We schrokken even", zo zei de
heer Post, „toen we het bedrag zagen, waarvoor hij inschreef, omdat het
zover lag onder de opvolgende. Maar de heer Damme beweerde, dat het
geen vergissing was en het is gebleken". Met alle kosten bijeen komt de
bouw van het rusthuis op ongeveer óp fl. 400.000. Spoedig werd het werk
aangevat en spreker herinnerde het zich nog als de dag van gisteren, dat
de eerste paal de grond inging. Op de plaats waar nu de grote kelder ligt,
scheen aan de bagger geen einde te komen." Toen volgde weer een
belangrijke datum: 18 juni